Alles wat je aandacht geeft, groeit. Zo’n cliché-uitspraak. Maar wat wordt er nou eigenlijk mee bedoeld? Hoe werkt dat in je brein? Hoe pas je het toe op verschillende gebieden in je leven? En wat gebeurt er als je volgens dit principe gaat leven?
Liever luisteren dan lezen? Dat kan hier.
Stok
Abraham Hicks legt het zo mooi uit met behulp van een stok. Aan de ene kant van de stok zit je probleem, datgene wat je niet wilt, het tekort. Aan de andere kant van de stok zit de oplossing, datgene wat je wel wilt, de overvloed. Je kunt maar naar één kant van de stok tegelijk kijken. En je aandacht maar op één gedeelte richten. Waar richt jij je aandacht op? En het kan per onderwerp verschillend zijn.
Je brein
Je brein krijgt op een dag ontzettend veel prikkels te verwerken. En hier wordt van alles uitgefilterd. Je brein ziet vooral de dingen die al bekend zijn, die waar voor jou zijn. Als je bijvoorbeeld de overtuiging hebt dat iedereen tegenwoordig zo’n haast heeft en geen aandacht voor elkaar, dan zie je dat terug in je leven. Je ziet die man die gehaast langs komt fietsen. De buurvrouw zegt je gedag en loopt snel door zonder te vragen hoe het met je gaat. ‘Zie je wel’ denk je dan. Je wordt bevestigd in je eigen overtuiging. Je klaagt erover tegen anderen. Je ziet nog meer voorbeelden. Etc. Maar die collega die vraagt hoe het met je gaat, die vriend die wel altijd tijd voor je heeft (en waar je misschien tegen aan het klagen bent) die merk je niet bewust op.
Hoe meer je je aandacht ergens op richt, hoe meer je ervan krijgt. Of hoe meer je ervan opmerkt. Het is hetzelfde principe als dat je zwanger bent en je overal zwangere vrouwen ziet. Je wil een witte auto en opeens zie je overal witte auto’s. Die waren er voorheen ook al, alleen merkte je ze niet bewust op.
Als je je teen stoot en je richt hier je aandacht op, dan doet het echt pijn! Maar als je je teen stoot en je wordt door iets afgeleid, je kind huilt of je wordt net gebeld, dan voel je je teen veel minder, toch?
Van een mug een olifant maken
Als je een klein probleem hebt, als je ergens tegen aan loopt en als je dit tegen iedereen loopt te vertellen, verdwijnt het niet uit je leven. Sterker nog, het wordt steeds erger, het wordt steeds groter, je brein pikt overal signalen op die jouw probleem bevestigen, je piekert erover, je klaagt erover, kortom: je maakt van een mug een olifant.
Stel je voor, je irriteert je aan het feit dat je buren overhangende takken over de schutting niet snoeien. Daar heb je het thuis over, met je gezin. Je ziet die takken hangen. Je vertelt het nog een keer thuis, hoe irritant je dat vindt. Dan zie je weer die takken hangen. Je komt een andere buurvrouw tegen en je vertelt hoe irritant je die takken vindt. Je gaat je steeds meer opwinden. Iedere keer als je naar buiten kijkt, zie je die takken. Je vertelt het tegen je vrienden, dat je buren die takken niet snoeien. Je wordt steeds bozer. Misschien lig je er zelfs wel van wakker. Misschien mondt het zelfs wel uit in een burenruzie.
Of je neemt die overhangende takken waar. Je ziet ze. Je merkt misschien enige irritatie bij jezelf. En je kiest ervoor er op dit moment nog niks mee te doen. Je praat er niet over. Je klaagt er niet over. Als je naar buiten kijkt, zie je de vogeltjes die in je tuin zitten. Je ziet al het groen in je tuin. En een week later zie je dat de buurman bezig is met snoeien.
Je kan je vast voorstellen dat de eerste manier ontzettend veel energie kost. En het zorgt ervoor dat je je niet goed voelt.Tweede manier klinkt aantrekkelijker toch?
Wat kun je doen om je aandacht meer op die ene kant van de stok te richten?
Stop met klagen
Klagen is overduidelijk zitten aan de kant van tekort. Het is zeggen wat er mis is, wat er ontbreekt. Klagen is dus de nadruk leggen op wat je NIET wil. En natuurlijk is het helemaal niet verkeerd om af en toe je mond open te trekken als dingen niet gaan zoals je wil. Stoppen met klagen is niet hetzelfde als over je heen laten lopen en alles maar goed vinden. Het kan helpen om jezelf af te vragen: kan ik hier iets aan doen? Zo ja, dan doe je er iets aan. Zo nee, dan accepteer je het. Veel moeilijker hoeft het niet te zijn. Zie je vooral het onkruid in je tuin en ben je hier de hele tijd mee bezig en klaag je erover? Of trek je het eruit en geniet je vooral van de andere bloemen en planten die er staan?
Op welke manier praat je ergens over
Let eens op op welke manier je ergens over praat. Bijvoorbeeld als iemand vraagt hoe het op je werk gaat. Zeg je dan: druk, ik heb het ontzettend druk. Of zeg je: ik ben met zo’n leuk, uitdagend project bezig. Ik heb zulke fijne collega’s. Of: ik heb pas mijn kantoor opgepimpt, het ziet er zo gezellig uit. Als het alle drie waar is, waarom zou je dan alleen (of vooral) het eerste zeggen? Hoe vaker je zegt dat je het druk hebt, hoe drukker je het hebt, is mijn ervaring.
Kijk dus vooral op welke levensgebieden je hier nog iets kan veranderen. Denk aan je werk, je relatie, je vriendschappen, je gewicht, je lichaam, je gezondheid, je financiën, je huis, je buurt, je tijd, je slaap… Hoe praat je hierover en zou je dit kunnen veranderen?
Stop met piekeren
Piekeren is ook nadenken over de dingen die je niet wil. Voor dingen die in de toekomst kunnen gebeuren of voor dingen die in het verleden zijn gebeurd.
Als we ‘s avonds in bed liggen zijn we een ster in het bedenken wat er allemaal mis is gegaan die dag. Veel mensen onthouden de dingen die niet goed zijn gegaan, die ze verkeerd hebben gedaan, vervelende opmerkingen van anderen, etc. Richt dus liever je aandacht op wat juist wel goed ging, wat je goed hebt gedaan, waar je trots op was, de fijne momenten van die dag.
Dankbaarheidsdagboekje
En hierop aansluitend: een dankbaarheidsdagboekje doet wonderen. Het helpt ontzettend goed om je aandacht te richten op dat wat je wel wil. Je traint jezelf je aandacht te richten op de fijne dingen, op de momenten die goed gingen en fijn waren. Hier lees je meer over dankbaarheid.
Richt dus je aandacht op wat je wel wil
Met daarbij de kanttekening, dat er natuurlijk in je leven dingen gebeuren die niet fijn zijn en toch je aandacht nodig hebben. Ook daarbij kun je kijken hoe lang je blijft hangen in wat je niet wil. Lukt het om ondanks de situatie toch dankbaar te zijn? En het is ook belangrijk dat je signalen van je lichaam niet gaat negeren omdat je daar geen aandacht aan wil schenken.
Ook is het belangrijk dat je aandacht schenkt aan je emoties. Je boosheid, je verdriet, het mag er zijn. Blijf er echter niet in hangen. Bij een goede emotieregulatie duurt het zo’n anderhalve minuut om een emotie te voelen, te ervaren en los te laten. Uitzonderingen daar gelaten. Maakt iemand je boos, richt je dan je aandacht op wat is gebeurd, vertel je hoe stom die persoon heeft gedaan, blijf je hier in hangen? Of kijk je naar je eigen aandeel, of je er iets van kunt leren, hoe je hiermee om kunt gaan?
Way of life
Hoe meer je dit oefent, hoe meer het een gewoonte wordt. Hoe meer het een manier van leven wordt, een manier om in het leven te staan. Het wordt een levenshouding. En dat is een kwestie van oefenen. Ga dus steeds meer leven volgens het cliché: alles wat je aandacht geeft, groeit.
Wil jij ook dat dit een Way of life wordt? Doe mee met de cursus Je kunt je leven helen. Dat kan in Goes, of online in combinatie met een 1 op 1 traject.